Ad virginem Venetam Cassandram Fidelem philosophantem
Franciscus Vbertus

Sis felix, nostrumque leves, Cassandra, laborem

Ac mihi qua sit iter, ducat quod fontis ad undam

Pierii, monstrare velis. Nam virgo per aequor

Venimus, ut liceat doctas audire sorores

5

Si datur hoc per te facilis modo Nympha roganti,

Qualiscumque canet laudes tibi nostra Thalia.

Nam sexum super egressa es virtute, virago,

Tum celeri (mirum) studio. Hinc doctissima dici

Iure potes; sed quam memorem te, virgo pudica?

10

An quae diva? Refer. An quae tu forte Sibylla?

Eveniunt quando haec divum haud sine numine! Nympha,

Vive, lege ac magnum scribens tibi nomen adopta.

Ad virginem Venetam Cassandram Fidelem philosophantem
Franciscus Vbertus

Virginei Cassandra chori doctissima virgo

      O princeps sexus gloria et huius have!

Flaminius de te noster miranda canebat;

      Vt sunt, illa mihi credere libet.

5

Vera quidem credens mirorque et gratulor urbi

      Quae te progenuit candida virgo tuae.

Quid ni? Splendor enim patriae Cassandra potentis

      Si cadat infelix; si modo livor, eris.

O, quantum est? Doctos facunda ex tempore virgo

10

      De studiis audes semper adire viros.

Praestat opem Pallas, quam tu colis inclyta Nympha

      Hinc magni freta es viribus ingenii.

Virgo felix Cumeae saecula vatis

      O Veneti vivas maxima fama soli.